U niektórych osób może dojść do rozwoju pląsawicy, czyli choroby genetycznej, która wiąże się z obumieraniem komórek mózgowych. Ma to związek między innymi z niekontrolowanymi ruchami, wahaniami nastroju, zaburzeniami funkcji poznawczych. Warto dowiedzieć się nieco więcej o tym, czym jest pląsawica, co ją wywołuje, jak się objawia i leczy.
Czym jest pląsawica i jakie są przyczyny jej powstawania?
Pląsawica jest chorobą neurodegeneracyjną. W jej przypadku można mówić o chronicznym zwyrodnieniu układu nerwowego. Dziecko najczęściej dziedziczy schorzenie po swoich rodzicach. Jest ono niestety przekazywane w genach. Oczywiście jeśli matka lub ojciec chorowali na pląsawicę, nie oznacza to, że dziecko również będzie się borykać z chorobą. Znajduje się jednak w grupie podwyższonego ryzyka zachorowalności. W dużej mierze to czynniki zewnętrzne determinują o jego rozwoju. O pojawieniu się pierwszych objawów można mówić zwykle po ukończeniu czterdziestki. Oczywiście u niektórych schorzenie może dać o sobie znać już w okresie dzieciństwa. Mnogość dokuczliwych symptomów wynikających z degeneracji mózgu sprawia, że wielu chorych popełnia samobójstwo.
Czym objawia się pląsawica?
Początkowe objawy pląsawicy są niestety często bagatelizowane. Mogą zostać pomylone symptomami chronicznego zmęczenia. Trudno powiązać pląsawicę z drażliwością, wybuchowością, niewielkimi problemami ruchowymi. Charakterystycznymi objawami schorzenia są upośledzone funkcje poznawcze. Chory ma problem z przyswajaniem wiedzy i planowaniem. Pojawiają się także zaburzenia zachowania. Często występują stany lękowe, drażliwość, nieuzasadniona agresja. Pląsawica wiąże się także z zaburzeniami ruchowymi.
Pojawiają się pląsawice, czyli mimowolne ruchy. Początkowo występuje niezgrabność ruchowa, która nie wpływa w dużej mierze na funkcjonowanie. Wraz z upływem czasu pacjent zmaga się z ruchami pląsawicznymi, których nie jest w stanie kontrolować. Postępująca choroba wiąże się z zaburzeniami chodu. Chory zaczyna coraz częściej upadać. W zaawansowanym stadium choroby dochodzi do całkowitego unieruchomienia. W niektórych postaciach pląsawicy może dojść do sztywności mięśniowej i akinezy. Nierzadko obserwuje się także zaburzenia osobowości. Pacjentowi towarzyszy labilność emocjonalna.
W jaki sposób leczy się pląsawicę?
Bardzo ważne jest rozpoznanie pląsawicy. Bez tego trudno o postawienie trafnej diagnozy i wdrożenie skutecznego leczenia. Najpierw przeprowadza się szczegółowy wywiad z pacjentem. Istotne jest dla lekarza, czy występują zaburzenia psychiatryczne, poznawcze i ruchowe. Przeprowadza się badania neuroobrazowe w postaci rezonansu magnetycznego, PET. Na chwilę obecną nie ma skutecznych sposobów na wyleczenie pląsawicy. Stosuje się wyłącznie leczenie objawowe. Możliwości współczesnej medycyny są bardzo ograniczone. Dąży się do zniwelowania ruchów pląsawich, zaburzeń psychotycznych. Rokowania u osób z pląsawicą nie są dobre. Nawet w przypadku leczenia objawowego trzeba liczyć się wyłącznie z przejściową poprawą. Zgodnie ze statystykami chorzy żyją kilkanaście lat od rozpoznania schorzenia.